a
kontakt z nami: 785 366 475 redakcja: redakcja@rynekfarb.pl reklama: ad@rynekfarb.pl
Profesjonalnefarby.net
Rynek FarbFarby dekoracyjneBakterie kontra efekt pierścienia kawowego

Bakterie kontra efekt pierścienia kawowego

W życiu codziennym na pewno zwróciliśmy nie raz uwagę na ciekawy wygląd plam z rozlanej kawy – są one dużo ciemniejsze na obrzeżach. Zjawisko to, spowodowane przez migrację cząsteczek kawy, występuje również w innych zawiesinach i może być źródłem nie lada problemów m. in. w przemyśle farbiarskim. Na szczęście naukowcy trafili na trop, jak skutecznie pozbyć się „efektu pierścienia kawowego”.

efekt pierścienia kawowego

fot. Baltar (sxc.hu)

W plamach z podobnych kawie zawiesin cząstki materiału migrują na obrzeża, podczas gdy ciecz wyparowuje. Te dwa nakładające się na siebie zjawiska decydują o charakterystycznym wyglądzie „pierścieni kawowych”. Niestety efekt ten może nam również poważnie przeszkodzić w otrzymaniu gładkiej, równomiernej warstwy farby czy lakieru. Migrujące cząstki tworzą skupiska, przez co powłoka nie jest tak jednorodna, jak by nam na tym zależało.

Rozwiązanie tego problemu znaleźli naukowcy z Uniwersytetu Katolickiego w Leuven. Małymi pomocnikami w walce z „pierścieniami kawowymi” okazały się bakterie, pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa). Są to niebezpieczne drobnoustroje, które wywołują infekcje otwartych ran. Bakteriom tym zależy na opanowaniu jak największej powierzchni, nie jest im więc na rękę gromadzenie się jedynie na obrzeżach rany. Wytwarzają więc substancje zmniejszające napięcie powierzchniowe – surfaktany, które łagodzą efekt pierścienia kawowego i umożliwiają bakteriom swobodne rozprzestrzenianie się w obrębie rany.

Aby pozbyć się problemu, wystarczy więc zastosowanie biosurfaktantów produkowanych przez wyhodowane bakterie. A koniec efektu pierścienia kawowego oznacza również mniejsze kłopoty z uzyskiwaniem idealnie gładkich, jednorodnych powłok malarskich.

Artykuł o badaniach profesorów Rada de Diera, Woutera Sempelsa i innych badaczy z uniwersytetu w Leuven ukazał się w czasopiśmie Nature Communications.

Źródło: european-coatings.com