Idealna powierzchnia superhydrofobowa to ta, którą wytworzyła natura – powierzchnia liścia lotosu. Dzięki mikroskopijnym wypukłościom woda nie przylega do niej, a
Zaproponowana przez badaczy z Uniwersytetu Christiana-Albrechta w Kilonii technologia opiera się na wytrawianiu elektrochemicznym – kształtowaniu struktury najbardziej nawierzchniowej warstwy
Powłokę opracowali badacze z Departamentu Energii Oak Ridge National Laboratory. Jest to porowata nanowarstwa, której właściwościami można sterować, dzięki czemu
Właściwości superhydrofobowe to zasługa nanocząsteczek. W przypadku jednak większości obecnie otrzymywanych powłok superhydrofobowych nanocząsteczki połączone są z polimerem poprzez wiązania