Surowce wtórne to jeden z kluczowych tematów dla firmy Teknos. Producent aktywnie poszukuje przemysłowych strumieni bocznych, które można wykorzystać w procesie produkcji farb. W roli badanych obecnie potencjalnych surowców występują m.in. proszek szklany i… proszek ze zmielonych opon.
Fot. arch. Teknos
Zasada gospodarki obiegu zamkniętego jest prosta: twój odpad staje się moim surowcem. Do tego dąży Teknos, aktywnie współpracując ze swoimi partnerami – potencjalnymi dostawcami surowców. Pomysłów jest wiele, jednak na drodze do ich realizacji stoi również sporo wyzwań.
Powłoki ze starych opon
Laura Kosonen, manager ds. produktu w firmie Teknos, w swojej pracy magisterskiej na Aalto University zajmowała się surowcami wtórnymi i pochodzenia biologicznego. Badała możliwości wykorzystania przemysłowych strumieni bocznych jako źródła surowców wtórnych – na przykład tlenku żelaza w roli czerwonego pigmentu do produkcji farb czy proszku szklanego i gipsu w roli wypełniacza. Wykorzystując jej pomysł, Teknos zaczął badać możliwość wykorzystania proszku szklanego jako składnika farb przemysłowych. Jak dodaje Kosonen:
W naszym globalnym zespole badawczo-rozwojowym badaliśmy też na przykład możliwość wykorzystania zmielonego proszku gumowego w elastycznych powłokach i wykończeniach przeciwpoślizgowych. Proszek pochodził z opon samochodowych poddanych recyklingowi.
To nie wszystko. Teknos aktywnie poszukuje również sposobów na wykorzystanie strumieni bocznych z własnej produkcji jako źródła surowców wtórnych dla innych sektorów. W ramach projektu ReCompose we współpracy z fińskimi uczelniami i ośrodkami badawczymi firma bada możliwość wykorzystania odpadów z farb proszkowych jako surowca dla nowych materiałów kompozytowych.
Uwaga na substancje niebezpieczne
Pewną przeszkodą – którą naukowcy wytrwale starają się pokonać – na drodze do szerokiego wykorzystywania surowców wtórnych są ograniczenia związane z zawartością substancji niebezpiecznych. Jak zwraca uwagę Kosonen, zwłaszcza w Unii Europejskiej wymaga się ustalenia i znajomości dokładnego składu wszystkich stosowanych materiałów. W przypadku surowców wtórnych, które są nieraz bardzo złożonymi mieszankami, bywa to zaś bardzo trudne.
Źródło: Teknos
