Przyszłość, w której opakowania na żywność są bardziej przyjazne środowisku i nie zawierają aluminium, przybliżyła się właśnie o krok. A wszystko dzięki badaniom prowadzonym z udziałem koncernu AkzoNobel.
Fot. arch. AkzoNobel
Kluczowego odkrycia dokonała doktorantka Jiaying Li, pracująca w konsorcjum Dutch Advanced Research Center Chemical Building Blocks Consortium (ARC CBBC) we współpracy z University of Twente, Wageningen University, BASF i AkzoNobel. Jej badania dotyczyły nowej powłoki na opakowania, którą można poddać recyklingowi.
Jedna warstwa od wszystkiego
Obecnie opakowania na takie produkty jak chipsy czy kawa składają się z kilku warstw, z których każda ma własną funkcję. Nie tylko są więc one trudne do wyprodukowania, ale również niełatwo poddać je recyklingowi.
Rozwiązaniem ma być inteligentna kombinacja dwóch wodorozcieńczalnych polimerów (polielektrolitów), dzięki którym jedna warstwa spełnia wszystkie funkcje. Jak mówi Andre van Linden, dyrektror ds. technologii powłok w AkzoNobel:
Wykorzystanie polielektrolitów w branży powłok to nic nowego. Ale zwykle tego typu powłoki są budowane krok po kroku – industrializacja tego procesu byłaby zbyt złożona, czasochłonna, droga i niepraktyczna. Nowa technologia rozwijana przez ARC CBBC jest jednoetapowa i sprawia, że industrializacja użycia polielektrolitów jest dużo bardziej realna.
Jiaying Li dodaje, że wstępne wyniki wskazują na duży potencjał powłoki pod kątem użycia w branży opakowaniowej do ochrony przed oksydacją. Obecnie trwają prace nad poprawą innych właściwości, takich jak odporność na wodę oraz wytrzymałość.
Odejście od polimerów syntetycznych
AkzoNobel to jeden z czołowych producentów powłok opakowaniowych na świecie, nic więc dziwnego, że badania – i ich potencjalne znaczenie dla ochrony środowiska – znalazły się w centrum jego zainteresowań. Nowa powłoka, nie zawierająca rozpuszczalników organicznych oraz łatwa w recyklingu, doskonale wpisze się w jego strategię People. Planet. Paint.
Kolejnym krokiem ma być wykorzystanie polielektrolitów pochodzenia biologicznego. Są one w 100% naturalne, pozyskane na przykład z pancerzy krewetek lub odpadów z przetwórstwa wody. To krok w stronę całkowitego odejścia od polimerów syntetycznych.
Źródło: AkzoNobel
