a
kontakt z nami: 785 366 475 redakcja: redakcja@rynekfarb.pl reklama: ad@rynekfarb.pl
Profesjonalnefarby.net
Rynek FarbFarby przemysłoweantykorozyjne i ogniochronnePowłoki organiczne w ochronie antykorozyjnej stali

Powłoki organiczne w ochronie antykorozyjnej stali

Najczęściej używanymi powłokami organicznymi do zabezpieczania metalu są farby. W zależności jakiego rodzaju farby użyjemy, możemy chronić powierzchnię metalową na jeden z trzech sposobów...

fot. rayker (rgbstock.com)

Mechanizm działania ochronnego jakim powłoki organiczne (z których najpopularniejszymi są właśnie farby) chronią powierzchnie stalowe jest dość prosty. Jeśli mówimy o elektrochemicznej korozji zachodzącej na niezabezpieczonej stali węglowej do utworzenia ogniwa korozyjnego potrzebne są trzy elementy: Anoda, katoda i elektrolit (np. woda morska, deszczowa). Jeżeli te trzy elementy będą ze sobą w kontakcie, rozpocznie się proces korozyjny. Jeżeli “odetniemy” jeden z nich korozja się nie pojawi.

Pierwszym mechanizmem działania powłok ochronnych jest mechanizm barierowy, czyli taki, który oddzieli anodę i katodę od elektrolitu. Utworzymy w taki sposób separację pomiędzy środowiskiem korozyjnym a elementem chronionym. Mechanizm barierowy zostanie utworzony, gdy np. na oczyszczoną powierzchnię naniesiona zostanie czysta żywica (z ang. binder, vehicle) bez dodatków w postaci np. pyłu cynkowego czy tlenku tytanu.

Gdy wyrób malarski do gruntowania zawiera w swym składzie dodatki w postaci pyłu cynkowego z (z ang. zinc rich primers) mówimy wtedy o ochronie protektorowej. Duża ilość pyłu cynkowego powoduje, że proszek cynkowy jest w kontakcie z podłożem stalowym tworząc gęstą ciągłą sieć połączeń (oba elementy są ze sobą w kontakcie elektrycznym). Jeżeli taka powłoka zostanie uszkodzona np. na skutek uderzenia i chronione podłoże zostanie wystawione na bezpośredni kontakt z zew. środowiskiem, cynk zawarty w niej, który jest bardziej elektroujemny (łatwiej reagujący) będzie się poświęcał (z ang. sacrificial anode) i przechodził do roztworu pod postacią soli cynku, tym samym chroniąc konstrukcję stalową przed korozją.

Katoda – stal 2H20 + 4e + 02 -> 40H-
Anoda – pył cynkowy Zn -> Zn2+ + 2e

Trzecim mechanizmem działania jest mechanizm pasywacyjny. Pasywacją nazywamy wytworzenie cienkiej szczelnej, struktury na powierzchni materiału, która chroni ten materiał przed działaniem środowiska. Jest to analogia do stali nierdzewnej, gdzie dodatek chromu min. 13% zapewnia utworzenie warstwy pasywnej. Przykładem takich pigmentów są: fosforan cynku, minia ołowiowa, chromian cynku.