Amerykańscy naukowcy opracowali prosty i niedrogi proces otrzymywania polimerowych nanowłókien na podłożu. Technologia może być wykorzystana m.in. do uzyskiwania nowych, funkcjonalnych powłok.
Zaproponowana przez naukowców z USA technologia może posłużyć do uzyskiwania powłok na wzór powierzchni łapy gekona, która przyczepia się do podłoża dzięki specyficznej strukturze. Fot. makamuki0 / pixabay.com
Technologia opisana została w czasopiśmie „Science”. W pierwszym kroku badacze nanieśli na podłoże cienką warstwę ciekłych kryształów – substancji, które występują w stanie płynnym, ale równocześnie posiadają właściwości anizotropowe, zależne od kierunku. Używane są one na przykład w wyświetlaczach LCD.
Następnie warstwa ciekłych kryształów poddana została odparowaniu przy udziale aktywowanych cząsteczek. Te reaktywne monomery penetrują warstwę ciekłego kryształu i inicjują wzrost cienkich polimerowych włókien. Powstałe w ten sposób nanowłókna można dostosować pod względem długości, średnicy, kształtu i rozmieszczenia.
Uzyskane tą metodą polimerowe „futro” ma wiele potencjalnych zastosowań – może być wykorzystane w detektorach biologicznych, na powierzchniach oddziałujących ze środowiskiem lub jako podstawa powłok o nowych, inteligentnych właściwościach. Można w ten sposób otrzymać m.in. powierzchnie na wzór powierzchni łapy gekona, która przyczepia się do podłoża nie dzięki dodatkowym wydzielanym substancjom, ale dzięki specjalnej nanostrukturze.
Źródło: european-coatings.com
