Jak przewiduje firma Global Industry Analysts, w roku 2017 światowy rynek farb osiągnie wartość 107 miliardów dolarów. Istnieje kilka przyczyn tego wzrostu – dźwignięcie się z niedawnego ekonomicznego kryzysu, szybka industrializacja oraz rosnące zapotrzebowanie na produkty z sektorów zużycia finalnego (np. przemysł motoryzacyjny, konstrukcyjny). Pomagają także coraz bardziej rygorystyczne przepisy związane z ekologią, stymulujące rozwój rynku w określonym kierunku, rosnąca konkurencja oraz ciągłe powstawanie innowacyjnych formuł i technologii.
fot. Luminouslens (stockfreeimages.com)
Opublikowany przez GIA raport pod tytułem „Coatings: A Global Strategic Business Report” prezentuje dane dla rynków z różnych obszarów świata (w tym USA, Kanada, Europa, kraje Azji i Pacyfiku, Ameryka Łacińska i Środkowy Wschód). Okazuje się, że obecnie maleje znacznie rynków dojrzałych, jak Europa i Stany Zjednoczone, zaś na rynkach rozwijających się obserwuje się duże powodzenie przemysłu farbiarskiego. Przyczyną tego jest głównie gwałtowna industrializacja i związane z nią kwitnące zapotrzebowanie na powłoki na tych obszarach. Największy regionalny rynek, a do tego najszybciej się rozwijający (wzrost o około 5,1% w okresie którego dotyczyły zamieszczone w raporcie dane), to obszar Azji i Pacyfiku, gdzie prym wiodą Chiny, Indie i Indonezja.
W raporcie rozpatrywane są trzy główne gałęzie rynku farb – pokrycia architektoniczne (zewnętrzne i wewnętrzne, wodorozcieńczalne i rozpuszczalnikowe), farby na produkty OEM oraz powłoki o specjalnym przeznaczeniu. Uwagę w raporcie poświęcono także modyfikatorom i dodatkom do farb oraz rozcieńczalnikom. Spośród wymienionych trzech segmentów skutki kryzysu ekonomicznego najmniej odczuły farby i lakiery architektoniczne (w tym pokrycia dekoracyjne). Udział finansowy tego segmentu w całym rynku farb zwiększył się więc kosztem spadku znaczenia farb na produkty OEM oraz farb o specjalnym przeznaczeniu.
Ważnym czynnikiem ograniczającym rozwój przemysłu farbiarskiego są rosnące ceny surowców. Skala tego zjawiska jest różna dla różnych materiałów – podczas gdy wzrost cen żywic był współmierny ze wzrostem cen ropy naftowej, to cena dwutlenku tytanu rosła niewspółmiernie szybko. Jest to kwestia o tyle problematyczna, że równocześnie ze wzrostem kosztu surowców rośnie również zapotrzebowanie na nie.
Technologią, która prawdopodobnie będzie się cieszyła w najbliższej przyszłości największym powodzeniem w przemyśle, są powłoki sieciowane promieniowaniem UV. Farby tego typu mają być odpowiedzią na coraz ostrzejsze regulacje związane z ochroną środowiska. Do tego przemawia za nimi duża wygoda aplikacji – brak zmartwień związanych z czasem przydatności do użycia, niższe zużycie energii oraz szybkie utwardzenie. Czas sieciowania to w tym wypadku kwestia minut, a nawet sekund, co czyni tego typu farby wyjątkowo użytecznymi tam, gdzie konieczne jest szybkie wykonanie prac wykańczających. Zarówno w wariancie wodorozcieńczalnym, jak i rozpuszczalnikowym powłoki sieciowane promieniowaniem UV charakteryzują się bardzo niską zawartością LZO (VOC), dzięki czemu są przyjazne środowisku.
Źródło: coatingsworld.com, prweb.com
