a
kontakt z nami: 785 366 475 redakcja: redakcja@rynekfarb.pl reklama: ad@rynekfarb.pl
Profesjonalnefarby.net
Rynek FarbFarby przemysłowePowłoki konformalne (conformal coating)

Powłoki konformalne (conformal coating)

Jak wiadomo, elektronika jest niezwykle wrażliwa i nawet drobne bodźce z otoczenia mogą zaburzyć jej pracę. Dlatego na płytki PCB, z których budowane są podzespoły elektroniczne, nanosi się często powłokę ochronną. Jest to technologia nazywana niekiedy powlekaniem konformalnym (ang. conformal coating).

fot. Teoteoteo (stockfreeimages.com)

Pracę układów elektronicznych zakłócić mogą nawet niewinne odciski palców – składające się na nie substancje jonowe w obecności wilgoci mogą przewodzić prąd tworząc nowe, niepożądane ścieżki między węzłami. Inne zmory to osadzający się kurz, chemikalia, ekstremalne temperatury oraz wibracje i uderzenia, na jakie narażony jest układ. Rozwiązaniem tych wszystkich problemów jest odpowiednia powłoka, która nie tylko stanowi barierę ochronną i amortyzuje wstrząsy, ale i dodatkowo poszerza zakres napięć, w jakich pracować może obwód. Powłoki konformalne są więc rozwiązaniem, w które zdecydowanie warto zainwestować.

Przed naniesieniem warstwy trzeba oczywiście zastanowić się, jaki zastosować materiał. Różnią się one bowiem właściwościami i w zależności od warunków, na jakie ma być narażona płytka, jedne będą nadawać się bardziej, inne – wcale. Ważne też, żeby właściwości powłoki były kompatybilne z własnościami podłoża. Od wyboru materiału zależy naprawdę bardzo wiele.

Powłoki ochronne bazują zwykle na żywicach akrylowych, epoksydowych, poliuretanowych lub silikonowych. Jeszcze inne dwie opcje to powłoka parylenowa oraz warstwa amorficznego fluoropolimeru. Jeśli zależy nam na łatwym w aplikacji rozwiązaniu, zapewniającym dobrą odporność na wilgoć – warto wybrać żywicę akrylową. Powłoki epoksydowe i poliuretanowe są dodatkowo bardziej wytrzymałe, odporne na ścieranie i mają dobre własności dielektryczne. Epoksydy stosowane mogą być jednak tylko w temperaturach nie przekraczających 150°C. Przydatną alternatywę dla nich stanowią silikony, które charakteryzuje bardzo szeroki zakres temperatur, w jakich mogą pracować, a do tego są elastyczne i świetnie amortyzują wstrząsy. Powłoki parylenowe natomiast charakteryzuje fakt, że doskonale dostosowują się do kształtu obiektu – nawet jeśli jest bardzo złożony, utworzona warstwa jest równomierna.

Ostateczna charakterystyka powłoki i jej funkcjonalności będzie rzecz jasna zależała od sposobu nanoszenia i biegłości osoby dokonującej aplikacji. Do standardowych metod należą natryskiwanie (przy którym niestety obserwuje się duże straty materiału i słabą penetrację podłoża) oraz zanurzanie (wskutek którego mogą się jednak pojawić nierównomierności i zacieki). Najbardziej precyzyjne są oczywiście zautomatyzowane techniki wykorzystujące roboty.

Jeśli chodzi o grubość tak utworzonej powłoki, jest ona różna w zależności od materiału. Przykładowo dla żywic akrylowych i epoksydowych za optymalną przyjmuje się grubość 30-130 μm, zaś dla silikonowych – 50-210 μm.

Szczegóły związane z aplikacją powłoki i jej właściwościami znaleźć można w standardach IPC: IPC A-610 oraz IPC-CC-83.