Wodorozcieńczalną dyspersję o 40% części stałych otrzymano poprzez kondensację stopową akrylowego prepolimeru wzbogaconego o grupy karboksylowe oraz tłustych żywic alkidowych.
Opracowana metoda otrzymywania opiera się na replikacji określonych mikrostruktur na Si z wykorzystaniem poli(dimetylosiloksanu) PDMS. Powstałe w wyniku replikacji fragmenty
Powłoki superhydrofobowe są od pewnego czasu częstym obiektem badań naukowców. Rozwiązanie, które zaproponował profesor Ranga Pitchuman, jest jednak pod pewnym
Zaproponowana przez badaczy z Uniwersytetu w Trento organiczno-nieorganiczna warstwa otrzymywana była na dwa sposoby: przez polimeryzację i metodą zol-żel. Następnie