a
kontakt z nami: 785 366 475 redakcja: redakcja@rynekfarb.pl reklama: ad@rynekfarb.pl
Profesjonalnefarby.net

Farby silikatowe

Farby silikatowe, inaczej nazywane krzemianowymi, to farby których głównym składnikiem jest potasowe szkło wodne (wodny roztwór krzemianu potasu). Bazy silikatowe często stosowane są w farbach elewacyjnych, rzadziej, ale również w farbach do ścian.

fot. Wilm Ihlenfeld (fotolia.com)

Dzięki dwuetapowej reakcji chemicznej, jaka zachodzi po ich nałożeniu na podłoże mineralne, tworzy się charakterystyczna struktura. Najpierw krzemian potasu wiąże się z dwutlenkiem węgla z powietrza, wskutek czego powstaje krzemionkowy żel – ten zaś wchodzi w reakcję z podłożem, tworząc trwałe wiązanie, co decyduje o doskonałej przyczepności tej farby. Tak powstała powłoka jest mikroporowata, dzięki czemu przepuszcza parę i wilgoć. Nie jest więc przeszkodą fakt, że farba silikatowa sama w sobie jest hydrobowa – przeciwnie, pod innym względem jest zaletą, ponieważ skoro nie absorbuje wilgoci, nie ulega łatwo zanieczyszczeniu (nie ulega penetracji brudu niesionego z wodą). Odporność na wilgoć decyduje o przewadze tego rodzaju farb nad innymi, na przykład wapiennymi. Ze względu na odczyn alkaliczny są odporne na korozję biologiczną i hamują wzrost mikroorganizmów, na powierzchniach z pokryciami silikatowymi nie rozwijają się więc tak szybko grzyby czy glony. Farby silikatowe wykazują doskonałą odporność na działanie czynników atmosferycznych, a dzięki wnikaniu w pory podłoża odtwarzają strukturę malowanego podłoża. Ponadto mogą być nakładane na powierzchnie świeżo pokryte tynkiem cementowo-wapiennym, przed zakończeniem okresu karbonizacji, co pozwala zminimalizować czas trwania przerw technologicznych.

To, co opisywane jest jednak najczęściej jako zalety pokryć silikatowych, może być również interpretowane jako ich wady. Mocne wiązanie z podłożem sprawia, że farby te są praktycznie nieusuwalne. Z powodu silnego odczynu zasadowego (pH nawet do ok. 12) farby te są żrące, więc wymagają zabezpieczenia rąk i oczu podczas aplikacji, co czyni ją kłopotliwą. Ponadto nie mogą być nakładane na podłoża organiczne (np. powierzchnie pokryte farbą akrylową lub silikonową), a gama kolorostyczna w ich przypadku jest bardzo ograniczona (w dodatku kolorowe farby silikatowe mają tendencję do szybkiego blaknięcia).

Specjalny rodzaj farb silikatowych, eliminujący część z ich mankamentów, to farby polikrzemianowe (zolo-silikatowe) wzbogacone o żywice silikonowe. Są prostsze w stosowaniu (mniej żrące, a do tego łatwiej się je nanosi) i posiadają większe możliwości – można je nakładać również na podłoża organiczne. Ponadto są bardziej paroprzepuszczalne i odporne na działanie wilgoci.