Na Morzu Północnym przeprowadzono testy kilku powłok ochronnych na konstrukcje morskich elektrowni wiatrowych. Badanie trwało trzy lata i miało pokazać, które powłoki najlepiej sprawdzają się w tak wymagających warunkach.
W ramach testów badano właściwości powłok w trzech strefach ekspozycji: strefie rozpryskowej wody morskiej, w strefie przejściowej oraz podwodnej. Badaniom poddano jedno- i wielowarstwowe powłoki organiczne, natryskowe powłoki metaliczne oraz kombinacje tych dwóch systemów.
Przy ocenie powłok zwracano uwagę między innymi na intensywność porastania, adhezję i integralność warstwy oraz skuteczność ochrony antykorozyjnej w przypadku różnych elementów konstrukcji, takich jak kołnierz, spawy czy połączenia śrubowe. Idealny system powinien mieć jak najlepszą odporność mechaniczną, a w razie ewentualnych uszkodzeń i przerwania ciągłości gwarantować mimo wszystko stałą ochronę antykorozyjną.
Ostatecznie stwierdzono, że w trudnych warunkach morskich najlepiej radzi sobie powłoka typu duplex składająca się z natryskowej warstwy metalicznej Zn/Al, przejściowej warstwy epoksydowej wzmocnionej cząstkami oraz nawierzchniowej warstwy poliuretanowej. Więcej na temat badania i jego wyników można przeczytać w artykule opublikowanym na łamach czasopisma Renewable Energy.
Źródło: european-coatings.com