Chińscy naukowcy przeprowadzili analizę powłok epoksydowych w symulowanym środowisku głębokomorskim z wykorzystaniem elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej (EIS). Wyniki wykazały, że im większe ciśnienie wywierane przez wodę morską, tym szybsza degradacja fizyczna powłoki. Struktura chemiczna warstwy nie ulegała za to zmianie.
fot. al71 (rgbstock.com)
EIS to metoda badawcza, która polega na zaburzeniu układu (w tym wypadku pary powłoka-podłoże) sygnałem elektrycznym i obserwacji uzyskanej odpowiedzi. Dopasowując ją do modelowych obwodów zastępczych, możemy uzyskać wiele cennych informacji na temat fizycznych i chemicznych przemian, jakie zachodzą w materiale w danym środowisku w miarę upływu czasu.
W opisywanym eksperymencie analizie poddano ochronną powłokę epoksydową na stali 907A w wodzie pod ciśnieniem 25 atmosfer. Na podstawie wyników podzielono cały okres eksploatacji powłoki na trzy etapy, do których dopasowano trzy różne obwody zastępcze. W pierwszym etapie powłoka skutecznie chroniła przed wodą morską, w drugim pojawiły się pierwsze objawy korozji, zaś trzeci był już fazą poważnych zniszczeń warstwy epoksydowej.
Okazało się, że przy zwiększonym ciśnieniu woda zdecydowanie szybciej penetruje powłokę. Potwierdziły to wyniki dodatkowych badań z wykorzystaniem spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) – fizyczne zniszczenia powłoki następują tym szybciej, im większe jest ciśnienie, jednak jej struktura chemiczna się nie zmienia.
Artykuł opisujący eksperyment ukazał się w czasopiśmie Progress in Organic Coatings.
Źródło: european-coatings.com
